Luca Giordano

Luca Giordano, geboren op 18 oktober 1634 in Napels, was een Italiaanse barokschilder die bekend stond om zijn uitzonderlijke snelheid en veelzijdigheid. Zijn bijnaam "Luca Fa Presto" (Luca werkt snel) getuigt van zijn vermogen om in razend tempo te werken, wat hem hielp een indrukwekkend aantal werken te creëren. Giordano was een leerling van Jusepe de Ribera en werd sterk beïnvloed door de Napolitaanse school en grote meesters zoals Caravaggio.

Giordano begon zijn carrière in Napels, waar hij snel erkenning kreeg. Zijn werken kenmerken zich door levendige kleuren, dynamische composities en een meesterlijke beheersing van het licht. Hij reisde veel en werkte in verschillende Italiaanse steden, waaronder Rome, Florence en Venetië. In Florence werkte hij voor de familie Medici en maakte enkele van zijn bekendste werken.

In 1692 werd Giordano uitgenodigd aan het Spaanse hof van koning Karel II, waar hij acht jaar bleef. Tijdens deze periode maakte hij talrijke fresco's en schilderijen voor koninklijke paleizen en kerken. Zijn werk in Spanje verstevigde zijn reputatie als een van de toonaangevende schilders van zijn tijd. Na zijn terugkeer naar Napels in 1702 zette hij zijn productieve carrière voort tot zijn overlijden op 3 januari 1705.

Interessant feit: Giordano stond niet alleen bekend om zijn snelheid, maar ook om zijn vermogen om in de stijl van andere kunstenaars te schilderen. Er wordt gezegd dat hij de technieken en stijlen van meesters als Titiaan en Rubens zo goed kon imiteren dat zijn werken vaak werden verward met die van de originele kunstenaars. Belangrijke kunstwerken & schilderijen van Luca Giordano: 1. "De triomf van de Medici" (1682-1685)
2. "De verheerlijking van Christus" (rond 1685)
3. "De val van de opstandige engelen" (1666)
4. "De bruiloft te Kana" (rond 1686)
5. "De droom van Salomo" (1694)
6. "De kruisiging van de heilige Petrus" (rond 1660)
7. "De bevrijding van de heilige Petrus" (rond 1663)
8. "De aanbidding der herders" (rond 1688)
9. "De apotheose van de heilige Ignatius" (1694)
10. "De vier laatste dingen" (rond 1700)